ARCHIWALNE
Zarządzenie nr 78/XV R/2015
Rektora Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
z dnia 30 października 2015 r.
w sprawie zmian w „Regulaminie pracy Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu”
Na podstawie art. 66 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. 2012, poz. 572 ze zm.) oraz art. 1042 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. 2014, poz. 1502 ze zm.), zarządza się co następuje:
§1
W zarządzeniu nr 42/XIII R/2003 Rektora Akademii Medycznej we Wrocławiu z dnia 27 czerwca 2003 r. w sprawie zmian w „Regulaminie pracy” oraz ogłoszenia jednolitego tekstu „Regulaminu pracy Akademii Medycznej we Wrocławiu” wprowadza się następującą zmianę:
a) w „Regulaminie pracy” (załącznik do zarządzenia) rozdział III CZAS PRACY otrzymuje brzmienie:
„III. CZAS PRACY
§7
1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
2. Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany przez każdego pracownika na wykonywanie obowiązków służbowych.
3. Za dyscyplinę czasu pracy odpowiada bezpośredni przełożony.
4. Do celów rozliczania czasu pracy:
a) przez dobę należy rozumieć kolejne 24 godziny, począwszy od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy,
b) przez tydzień należy rozumieć 7 kolejnych dni kalendarzowych, począwszy od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego.
5. Przybycie do pracy i obecność w pracy pracownik potwierdza przez podpisanie listy obecności.
6. Listy obecności podpisane przez kierownika jednostki organizacyjnej powinny być dostarczane do Działu Spraw Pracowniczych do dnia 5. każdego następnego miesiąca.
Czas pracy nauczycieli akademickich
§8
1. Czas pracy nauczyciela akademickiego jest określony zakresem jego obowiązków dydaktycznych, naukowych i organizacyjnych.
2. Rozkład zajęć nauczyciela akademickiego ustala kierownik jednostki organizacyjnej.
3. Wymiar zajęć dydaktycznych dla poszczególnych stanowisk określany jest na dany rok akademicki przez senat Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
4. Czas pracy rezydentów określają odrębne przepisy.
Wymiar czasu pracy
§9
1. Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym, ustalany jest zgodnie z zasadami określonymi w art. 130 Kodeksu pracy.
2. Wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym ulega w tym okresie obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z rozkładem czasu pracy tego pracownika.
3. Czas pracy pracowników niebędących nauczycielami akademickimi zatrudnionych w następujących grupach pracowników:
a) naukowo-technicznych,
b) inżynieryjno-technicznych,
c) bibliotecznych,
d) administracyjnych,
wynosi 40 godzin tygodniowo, w pięciodniowym tygodniu pracy. Czas pracy tych pracowników ustala się od poniedziałku do piątku w godzinach od 730 do 1530.
4. Czas pracy pracowników bibliotecznych na stanowiskach starszego kustosza, starszego bibliotekarza, kustosza, adiunkta bibliotecznego i asystenta bibliotecznego wynosi 36 godzin tygodniowo. Rozkład czasu pracy tych pracowników ustala Dyrektor Biblioteki Głównej z zachowaniem pięciodniowego tygodnia pracy.
5. Czas pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach obsługi nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień, w pięciodniowym tygodniu pracy. Czas pracy tych pracowników ustala się od poniedziałku do piątku w godzinach od 700 do 1500.
6. Za okres rozliczeniowy czasu pracy w rozumieniu art. 129 Kodeksu pracy przyjmuje się okres trzech miesięcy.
7. Godziny rozpoczynania i kończenia pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się indywidualnie, z uwzględnieniem zapisu §10 ust. 3.
§10
1. Kierownicy jednostek organizacyjnych w uzasadnionych przypadkach mogą ustalić inny rozkład pięciodniowego tygodnia pracy niż określony w §9, w tym również w soboty i niedziele. Zgodę na inny rozkład czasu pracy wyraża rektor/kanclerz. Zgoda ta, w formie pisemnej, jest przekazywana niezwłocznie do Działu Spraw Pracowniczych.
2. Na pisemny wniosek pracownika, może być wobec niego stosowany rozkład czasu pracy, który przewidywał będzie inne godziny pracy niż określone w §9, w dniach które – zgodnie z tym rozkładem – są dla pracownika dniami pracy. Obecność obowiązkowa na stanowisku pracy obejmuje godziny od 800 do 1400.
3. Zgodę na stosowanie rozkładu czasu pracy, o którym mowa w ust. 2, wyraża kierownik jednostki, w której zatrudniony jest pracownik wnioskujący. Zgoda ta, w formie pisemnej, jest przekazywana niezwłocznie do Działu Spraw Pracowniczych.
4. Kierownik jednostki, w której zatrudniony jest pracownik bądź pracownicy, wobec których stosowany jest rozkład czasu pracy określony w ust. 1 i 2, obowiązany jest ustalić rozkłady w taki sposób, aby kierowana przez niego jednostka w pełni realizowała przydzielone jej obowiązki w godzinach od 730 do 1530.
§11
Pracownicy mogą przebywać na terenie zakładu pracy poza godzinami pracy pod warunkiem uzyskania zezwolenia od bezpośredniego przełożonego.
Okres odpoczynku
§12
1. Pracownikowi przysługuje prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdej dobie.
2. Przepisy ust. 1 nie dotyczą:
a) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy,
b) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
3. W sytuacji niezachowania odpoczynku dobowego, o którym mowa w ust. 2, pracownikowi przysługuje w okresie rozliczeniowym równoważny okres odpoczynku.
4. Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.
5. W przypadkach określonych w ust. 2 oraz w przypadku zmiany pory wykonywania pracy, w związku z przejściem pracownika na inną zmianę, zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy, tygodniowy nieprzerwany odpoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin, ale nie mniejszą niż 24 godziny.
6. Odpoczynek, o którym mowa w ust. 4 i 5 powinien przypadać w niedziele, a w przypadku dozwolonej pracy w niedzielę, w innym dniu niż niedziela.
Równoważny czas pracy
§13
1. Wobec grup pracowników, co do których jest to uzasadnione rodzajem świadczonej przez nich pracy bądź jej organizacją może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, z zastrzeżeniem art. 148 Kodeksu pracy.
2. Okres rozliczeniowy przy równoważnym czasie pracy wynosi 3 miesiące.
3. W jednostkach organizacyjnych, w których występują prace polegające na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 16 godzin, z zastrzeżeniem art. 148 Kodeksu pracy, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca.
4. Do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin, z zastrzeżeniem art. 148 Kodeksu pracy, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca.
5. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy z uwzględnieniem §12 i art.136 §2 Kodeksu pracy.
6. Równoważny system czasu pracy może obejmować następujące grupy pracowników:
a) pracowników naukowo-technicznych
b) pracowników inżynieryjno-technicznych
c) pracowników bibliotecznych i dokumentacji naukowej,
d) pracowników administracji,
e) pracowników obsługi.
7. Wprowadzenie równoważnego czasu pracy na poszczególnych stanowiskach następuje na kierowany do kanclerza/rektora wniosek kierownika jednostki, w której te stanowiska występują. Zatwierdzony wniosek przekazywany jest niezwłocznie do Działu Spraw Pracowniczych.
8. Pracownicy zatrudnieni w równoważnym systemie czasu pracy pracują na podstawie harmonogramów czasu pracy.
9. Harmonogram pracy ustala bezpośredni przełożony i podaje go do wiadomości pracowników,
w sposób ustalony w jednostce organizacyjnej, co najmniej na 7 dni przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego. Harmonogramy te są przekazywane niezwłocznie do Działu Spraw Pracowniczych.
10. Harmonogram pracy może być zmieniony z ważnych przyczyn, leżących po stronie pracownika lub pracodawcy.
Skrócony tydzień pracy
§14
1. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją dopuszcza się pracę w systemie skróconego tygodnia czasu pracy, który polega na wykonywaniu pracy przez pracownika przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia, przy równoczesnym przedłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca.
2. System, o którym mowa w ust. 1 może być stosowany wyłącznie na pisemny wniosek pracownika. Decyzję o stosowaniu systemu skróconego tygodnia pracy podejmuje bezpośredni przełożony pracownika i przekazuje niezwłocznie do Działu Spraw Pracowniczych.
Praca zmianowa
§15
1. Bez względu na stosowany system czasu pracy, w jednostkach organizacyjnych, w których występuje taka potrzeba, może być wprowadzona praca zmianowa.
2. W uzasadnionych przypadkach kierownicy jednostek organizacyjnych, za zgodą kanclerza/rektora mogą wprowadzić pracę dwuzmianową. Praca na drugiej zmianie obejmuje 8 godzin, tj. od godz. 1400 do 2200. Zgoda ta przekazywana jest niezwłocznie do Działu Spraw Pracowniczych.
3. Przez pracę zmianową należy rozumieć wykonywanie pracy według ustalonego rozkładu czasu pracy, przewidującego zmianę pory wykonywania pracy przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni, tygodni.
4. W systemie pracy zmianowej dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12 godzin, z zastrzeżeniem art. 148 Kodeksu pracy.
5. Za każdą godzinę pracy na drugiej zmianie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości określonej przepisami o wynagrodzeniu.
6. Praca nocna obejmuje czas pomiędzy godziną 2200 a 600, za każdą godzinę przepracowaną w porze nocnej przysługuje dodatkowo wynagrodzenie w wysokości określonej przepisami o wynagrodzeniu.
Telepraca
§16
1. W Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu telepraca to praca wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.
2. Telepracownikiem jest pracownik, który wykonuje pracę w warunkach określonych w ust. 1 i przekazuje pracodawcy wyniki pracy, w szczególności za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.
3. Pracodawca może w trakcie zawierania umowy o pracę lub w trakcie zatrudnienia uzgodnić z pracownikiem, że praca będzie wykonywana w formie telepracy.
4. Czas pracy telepracownika określa wymiar jego zadań. Zadania są ustalane w sposób możliwy do wykonania przez pracownika w czasie obejmującym przeciętnie 8 godzin na dobę i 40 godzin na tydzień przy zachowaniu 5-dniowego tygodnia pracy.
5. Zadania telepracownika muszą uwzględniać specyficzny charakter i formę zatrudnienia – to jest pracy wykonywanej regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.
6. Bieżąca kontrola merytoryczna pracy telepracownika odbywa się na podstawie oceny jego efektów pracy przez przełożonego, a także na podstawie raportów przesyłanych przez niego do wyznaczonych osób (jednostek organizacyjnych) na ich żądanie.
Dyżur
§17
1. Kierownik jednostki może zobowiązać pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy (zwanej dyżurem), wynikającej z umowy o pracę, w Uczelni lub innym wyznaczonym miejscu, z zastrzeżeniem art. 132, 133, 1515 §4 Kodeksu pracy.
2. Czasu dyżuru nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy.
3. Za czas dyżuru, z wyjątkiem dyżuru pełnionego w domu, przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego – wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie zostałby wyodrębniony przy określaniu warunków wynagrodzenia – 60% wynagrodzenia, z zastrzeżeniem art. 1515 §4 Kodeksu pracy.
Praca w godzinach nadliczbowych
§18
1. Praca wykonywana ponad normy czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych.
2. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna tylko w razie:
a) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej dla ochrony życia lub zdrowia ludzkiego albo dla ochrony mienia lub usunięcia awarii,
b) szczególnych potrzeb pracodawcy.
Szczególnymi potrzebami uzasadniającymi konieczność polecenia pracy w godzinach nadliczbowych są okoliczności, których organizując pracę w podległej jednostce z góry nie można przewidzieć ani zaplanować.
3. Liczba godzin nadliczbowych, przepracowanych w związku z okolicznościami, o których mowa w ust. 2 lit. b nie może przekraczać dla poszczególnego pracownika 150 godzin w roku kalendarzowym.
4. Tygodniowy czas pracy pracowników niebędących nauczycielami akademickimi z uwzględnieniem pracy w godzinach nadliczbowych nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.
5. Dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, pracę w godzinach nadliczbowych stanowi dopiero praca powyżej pełnej dobowej normy czasu pracy, obowiązującej zgodnie z rozkładem czasu pracy na danym stanowisku dla pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy i przekraczająca normę w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w okresie rozliczeniowym.
6. Zasady zlecania i ewidencjonowania czasu pracy w godzinach nadliczbowych określa odrębne polecenie służbowe rektora.
§19
1. Pracownik nie może odmówić pracy w godzinach nadliczbowych, chyba że zachodzą szczególnie ważne okoliczności.
2. W zamian za czas przepracowany ponad ustaloną normę, pracodawca na wniosek pracownika może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy.
3. Udzielenie czasu wolnego w zamian za przepracowany w godzinach nadliczbowych może nastąpić także bez wniosku pracownika – w takim przypadku pracodawca udziela czasu wolnego od pracy, najpóźniej do końca okresu rozliczeniowego, w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych.
4. W przypadkach, o których mowa w §18 ust. 1 i 2 pracownikowi nie przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
5. Pracownicy zajmujący stanowiska kierownicze – kanclerz i jego zastępcy, kierownicy wyodrębnionych jednostek organizacyjnych, wykonują w razie konieczności pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, zgodnie z art. 1514 Kodeksu pracy.
6. Pracownikom, o których mowa w §18 ust. 1, z wyłączeniem kanclerza i jego zastępców, przysługuje jednak prawo do wynagrodzenia i dodatku z tytułu pracy wykonywanej na polecenie pracodawcy w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę lub święto, jeżeli za pracę w tym dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy.
Praca w niedziele i święta
§20
1. Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy.
2. Za pracę w niedzielę lub święto uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godz. 600 w tym dniu a godz. 600 następnego dnia.
3. Pracownikowi wykonującemu pracę w niedzielę lub święto, pracodawca obowiązany jest zapewnić inny dzień wolny od pracy:
a) w zamian za pracę w niedzielę – w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli, a jeśli nie jest to możliwe – do końca okresu rozliczeniowego;
b) w zamian za pracę w święto – w ciągu okresu rozliczeniowego.
4. W każdym systemie czasu pracy, jeżeli przewiduje on rozkład czasu pracy obejmujący pracę
w niedzielę lub święto, pracownikom zapewnia się łączną liczbę dni wolnych od pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, odpowiadającą co najmniej liczbie niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy, w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, przypadających w tym okresie.
Czas pracy w delegacjach
§21
1. Czas pracy pracownika wykonującego czynności służbowe w innej miejscowości niż określona w umowie o pracę rozliczany jest na podstawie polecenia wyjazdu służbowego (tzw. delegacja). Czasu przejazdu związanego z wykonywaniem polecenia wyjazdu służbowego nie wlicza się do czasu pracy.
2. Pracownikowi delegowanemu do innej miejscowości wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje, gdy delegacja przewiduje możliwość wykonania pracy w godzinach nadliczbowych.
Przerwy w pracy
§22
1. Pracownicy, których dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin, mogą korzystać z 15 minutowej przerwy w pracy wliczanej do czasu pracy.
2. Czas rozpoczynania i zakończenia przerwy ustalają kierownicy jednostek organizacyjnych w porozumieniu z pracownikami.”
§2
Ustala się, ze kolejne 3 miesięczne okresy rozliczeniowe przy równoważnym czasie pracy opisanym w § 13 rozpoczynają się od 1 listopada, 1 lutego, 1 maja i 1 sierpnia.
§3
Zarządzenie wchodzi w życie 14 dni po ogłoszeniu na stronie „UCHWAŁY - ZARZĄDZENIA”.
Rektor
Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
prof. dr hab. Marek Ziętek
Otrzymują:
według rozdzielnika
MK